Tatry Zachodnie: Ornak & 3 Wierchy!

Trasę tę planowałam wcześniej, chociaż miałam obawy dotyczące długości dnia. Wiadomo, październik, późno robi się widno,wcześnie ciemno. I rzeczywiście, budzik dzwoniący o 6 rano nie ściągnął nas z łóżek - przecież za oknem noc! Odczekując do 6.30, szykując prowiant, wsiadając po 7 do samochodu, trasa rozpoczęła się ok. 7.40. Na parkingu: trzy samochody; w Chochołowskiej: 5 osób i my :)

Dolina Chochołowska /październik 2013/

Idziemy do Wyżniej Bramy Chochołowskiej. Po ok. 50 minut dochodzimy i widzimy kierunkowskaz z nieco dłuższym czasie niż wskazuje mapa. Trudno. pogoda dopisuje, w drogę!

Szlak na Przełęcz Iwaniacką /październik 2013/

Idziemy w swoich tempach. Chociaż ciężko nie jest, raczej - kwestia dyspozycji dnia. Słońce wstaje, a widoki nie napawają optymizmem. Krajobrazy jak po burzy, huraganie, czy czymś gorszym...

Szlak na Przełęcz Iwaniacką /październik 2013/

Szlak na Przełęcz Iwaniacką /październik 2013/

Po pewnym czasie wchodzimy do lasu, nabieramy wysokości i z coraz większą niecierpliwością wyczekujemy końca ;)

szlak na Przełęcz Iwaniacką /październik 2013/

szlak na Przełęcz Iwaniacką /październik 2013/

I po pewnym czasie, nie mijając żadnej żywej duszy, jesteśmy! Piękna polana z widokiem na Kominiarski Wierch - wydawałoby się, że na wyciągnięcie ręki!

Przełęcz Iwaniacka /październik 2013/

Pierwsze śniadanie. Kubek herbaty. Odpoczynek. I świadomość stromości, jaką za chwilę będziemy pokonywały w drodze na Ornak - na (nie)szczęście mapa ma wykresy, na których doskonale to widać... Dodatkowo widzimy, gdzie mamy iść i nie wygląda to dobrze ;)

Widok na Tatry ze szlaku na Ornak /październik 2013/

Tatry ze szlaku na Ornak /październik 2013/

Idziemy, co trochę stajemy, brak kondychy daje się we znaki, niestety... Nie oglądamy się niby za siebie, ale...

Szlak na Ornak /październik 2013/

Kominiarki Wierch ze szlaku na Ornak /październik 2013/

I podziwiamy urocze jarzębinki! :) jak również chmury, duuużo niżej od nas, co sprawiało wrażenie 1) jeziora 2) kołdry, którą okryte są Tatry.

Tatry /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Pokonujemy trasę dalej, schody schody schody... Aż w końcu dochodzimy do czegoś "równego", w końcu!

Szlak na Ornak /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Idąc już grzbietem Ornaku widzimy i inne szczyty, i szczyty Ornaku: Kotłową Czubę - 1849 m, Zadni Ornak - 1867 m, Ornak - 1854 i Suchy Wierch Ornczański - 1832 m, które przedzielone są niewielkimi przełęczami: Kotłowym Siodłem, Ornczańską Przełęczą i Wyżnią Ornczańską Przełęczą. 

Tatry /październik 2013/

Podejścia nie są trudne, jest to poniekąd odpoczynek od tego, co przed nami i od tego, co za nami :) Dlatego idziemy i podziwiamy widoki!

Ornak /październik 2013/

widok z Ornaku /październik 2013/ 

Tatry /październik 2013/

Ornak /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Jedynym momentem, w którym mogą mieć problemy osoby z lękiem przestrzennym (chociaż ja go mam a skały uwielbiam!!), może być Zadni Ornak. Ale nie taki diabeł straszny...

Zadni Ornak /październik 2013/

W końcu, z przystankami, dochodzimy do Siwej Przełęczy. Ludzie na szlakach pojawiają się od momentu wspinania się na Ornak, więc jest w miarę raźno. Niektórych mijamy 2 razy - wyprzedzając fakty - w Dolinie Chochołowskiej drugi raz, pierwszy na szczytach.

Siwa Przełęcz /październik 2013/

Mijamy Siwą Przełęcz, idziemy na Liliowy Karb i na Starorobociański. Niby nie jest ciężko, ale zmęczenie wychodzi i przerwy są coraz częstsze. Krótkie, ale o zwiększonej częstotliwości. Już samo podejście na Liliowy męczy, a widok Starorobociańskiego - wysokiego (w końcu ma 2176 m!) nie napawa optymizmem...

Po lewej: Starorobociański Wierch, za prawym szczytem: Liliowy Karb.

Ale mijamy Liliowy i podążamy... Piękne widoki!

Starorobociańska Dolina /październik 2013/

kozice na zboczu Starorobociańskiego /październik 2013/

kozice na zboczu Starorobociańskiego /październik 2013/

słowackie chmury /październik 2013/

kozice /październik 2013/

Po zdobyciu StarorobociańskiegoWierchu - schodzimy. Jeśli chodzi o zdobywanie tego szczytu, polecam właśnie kierunek "nasz" - od Ornaku do Kończystego. Wtedy wchodząc mamy o tyle gorzej, że jest dużo kamieni i bardziej stromo, schodząc - łagodniejszy szlak. Ja zawsze wybieram gorsza drogę na wchodzenie, lepszą na schodzenie, stąd ta uwaga. Nam dodatkowo towarzyszył miejscami śnieg, ale były to tylko 2 miejsca na całej trasie.

Tatry / październik 2013/

Po zejściu ze zbocza Starorobociańskiego - przed nami kolejny dwutysięcznik: Kończysty Wierch.

zbocze Starorobociańskiego od strony Kończystego /październik 2013/

Kończysty Wierch /październik 2013/

Kończysty Wierch /październik 2013/

Będąc w tym miejscu mamy świadomość, że powoli kończy się dzień - jest już ok. 16-17, niedługo zmierzch... i kończy się nasza trasa. Długa, uciążliwa, wymęczona i wypocona. Został Trzydniowiański i przez Chochołowską na parking...

widok na Trzydniowiański Wierch z Kończystego /październik 2013/

Kończysty Wierch /październik 2013/

szlak z kończystego na Trzydniowiański /październik 2013/

Trzydniowiański zdobyty. Czas zejścia do Doliny. Towarzyszy nam zachodzące słońce, piękne tatrzańskie szczyty i jesień typowo tatrzańska. I zniknęła jedna z przeszkód - uciążliwy wiatr, który dawał się we znaki przez kilka godzin, kiedy szłyśmy Ornakiem, Starorobociańskim i Kończystym.

Tatry /październik 2013/

wrzosy w Tatrach /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

szlak z Trzydniowiańskiego (przez Polanę Trzydniówkę) /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

Tatry /październik 2013/

W końcu na dole. Zmierzch prawie zapadł, nie zahaczamy więc nawet o schronisko, nie ma co przeciągać wyprawy w czasie. Dlatego chwila odpoczynku i idziemy. Po kilkudziesięciu minutach jest już ciemno. Nie mamy latarek, ale dobrze szlak widać. Mijamy innych ludzi i podążamy do auta. Koło 19 kończymy wyprawę. Jeszcze tylko grzane wino i kończymy dzień :)

Dolina Chochołowska /październik 2013/